Koç Üniversitesi Hanehalkı Enflasyon Beklenti Anketi'nde Mart 2026’ya kadar olan 12 aylık dönemde enflasyon beklentisi: %66

Kuruluştan yapılan basın açıklaması aşağıda bulunuyor:

Koç Üniversitesi tarafından yürütülen Hanehalkı Enflasyon Beklenti Anketi, Mart ayında 15-19 Mart
tarihleri arasında yapılmıştır. Bu dönemde elde edilen veriler, hanehalkının önümüzdeki 12 aya
ilişkin enflasyon beklentilerinde kayda değer bir düşüşe işaret etmektedir.
Katılımcıların 12 ay ileriye dönük enflasyon beklentileri ortalama olarak %66 düzeyinde
gerçekleşmiştir. Bu oran, geçmiş 12 aydaki ortalama beklenti olan %75 seviyesine kıyasla 8 puanlık
bir düşüşe işaret etmektedir. Bu değişim, 2025 yılı içinde manşet enflasyonda yaklaşık 10 puanlık
bir düşüş öngören profesyonel tahminlerle de tutarlıdır.
Ankete 19 Mart öncesinde yanıt veren katılımcıların cevapları incelendiğinde, 12 ay ileriye yönelik
ortalama enflasyon beklentilerinin, TCMB’nin Mart ayı Sektörel Eğilimler Anketi’nde ölçümlenen
hanehalkı beklentilerine yakın seviyelerde olduğu görülmektedir. 19 Mart tarihinde toplanan yanıtlar
ise, önceki günlere kıyasla beklentilerde bir farklılaşmaya işaret etmektedir.
Mart ayı anket sonuçlarına göre, hanehalkı enflasyon beklentilerinin dağılımında belirgin bir asimetri
gözlemlenmektedir. Yıllık enflasyon, yıl sonu enflasyonu ve 12 ay ileriye yönelik enflasyon
2
beklentilerinde ortalama değerler, ilgili medyan değerlerin altında kalmaktadır. Bu durum, dağılımın
sola çarpık olduğunu ve yüksek enflasyon beklentisine sahip bireylerin sayısının görece daha az
olduğunu göstermektedir. Örneğin, 12 aylık döneme ilişkin enflasyon beklentisi %66’nın üzerinde
olan katılımcıların sayısı, bu seviyenin altında kalanlardan daha düşüktür.
İlave olarak, beklentiler arasındaki farklılığı gösteren çeyrekler arası açıklık (IQR) değeri oldukça
düşüktür. Bu metrik, yanıtların yüzde 25’lik ve 75’lik dilimleri arasındaki farkı ifade eder ve dağılımın
ne kadar genişlediğine dair bir gösterge sunar. Ölçümlenen düşük IQR değeri katılımcıların enflasyon
tahminlerindeki fikir birliğine işaret etmektedir. Bu bulgunun anket sorularında anlaşılırlığı artırmayı
hedefleyen iki aylık revizyonların ardından elde edilmesi, yöntemsel iyileştirmelerin ölçüm kalitesine
olumlu yansıdığını düşündürmektedir.
Mart ayı anketinde katılımcılara, önümüzdeki 12 ay içinde tasarruflarını hangi araçlarla
değerlendirmeyi planladıkları sorulmuştur. Katılımcıların yaklaşık dörtte biri altını tercih edeceğini
belirtirken, %18’i döviz mevduatını tercih edeceğini ifade etmiştir. Buna karşılık, TL cinsinden
tasarruf araçlarına yönelim görece düşük kalmıştır. Bu durum, hanehalkının 12 ay ileriye yönelik
enflasyon beklentilerinin ortalama mevduat faiz oranlarının üzerinde seyretmesiyle tutarlıdır ve reel
getiri beklentilerinin tasarruf tercihleri üzerindeki etkisini yansıttığı düşünülmektedir.

2
beklentilerinde ortalama değerler, ilgili medyan değerlerin altında kalmaktadır. Bu durum, dağılımın
sola çarpık olduğunu ve yüksek enflasyon beklentisine sahip bireylerin sayısının görece daha az
olduğunu göstermektedir. Örneğin, 12 aylık döneme ilişkin enflasyon beklentisi %66’nın üzerinde
olan katılımcıların sayısı, bu seviyenin altında kalanlardan daha düşüktür.
İlave olarak, beklentiler arasındaki farklılığı gösteren çeyrekler arası açıklık (IQR) değeri oldukça
düşüktür. Bu metrik, yanıtların yüzde 25’lik ve 75’lik dilimleri arasındaki farkı ifade eder ve dağılımın
ne kadar genişlediğine dair bir gösterge sunar. Ölçümlenen düşük IQR değeri katılımcıların enflasyon
tahminlerindeki fikir birliğine işaret etmektedir. Bu bulgunun anket sorularında anlaşılırlığı artırmayı
hedefleyen iki aylık revizyonların ardından elde edilmesi, yöntemsel iyileştirmelerin ölçüm kalitesine
olumlu yansıdığını düşündürmektedir.
Mart ayı anketinde katılımcılara, önümüzdeki 12 ay içinde tasarruflarını hangi araçlarla
değerlendirmeyi planladıkları sorulmuştur. Katılımcıların yaklaşık dörtte biri altını tercih edeceğini
belirtirken, %18’i döviz mevduatını tercih edeceğini ifade etmiştir. Buna karşılık, TL cinsinden
tasarruf araçlarına yönelim görece düşük kalmıştır. Bu durum, hanehalkının 12 ay ileriye yönelik
enflasyon beklentilerinin ortalama mevduat faiz oranlarının üzerinde seyretmesiyle tutarlıdır ve reel
getiri beklentilerinin tasarruf tercihleri üzerindeki etkisini yansıttığı düşünülmektedir.
Hanehalkı Enflasyon Beklentilerinin Sosyoekonomik Kırılımlara Göre Analizi
Bu bölümde, 12 ay ileriye yönelik enflasyon beklentileri katılımcıların çeşitli sosyoekonomik
özelliklerine göre değerlendirilmiştir.
1) Bireylerin ev sahipliği durumuna göre yapılan incelemede, kiracı ve ev sahibi olmayan
katılımcıların enflasyon beklentilerinin en yüksek, birden fazla evi olan katılımcıların
enflasyon beklentilerinin ise en düşük olduğu görülmektedir. Bu bulgu, 2024 yılında yapılan analizlerimizle tutarlı biçimde, geçinme zorluğu yaşayan gruplarda enflasyon hissiyatının
daha belirgin olduğuna işaret etmektedir.

2) Katılımcılar önümüzdeki yıl içerisindeki tasarruf tercihleri temelinde gruplandığında, tasarruf
yapmayacağını belirten ve toplam katılımcıların yaklaşık üçte birini oluşturan grubun
enflasyon beklentilerinin görece daha yüksek seviyelerde seyrettiği görülmektedir. Buna
karşılık, vadeli döviz mevduatını tercih eden katılımcıların beklentileri görece daha düşük
kalmaktadır. Katılımcıların %2’sini oluşturan ve tasarruf aracı olarak gayrimenkulü tercih
eden grubun ise enflasyon beklentisi %72 ile diğer grupların üzerinde yer almaktadır

Eğitim düzeyine göre yapılan analizde, eğitim seviyesi yükseldikçe enflasyon beklentilerinin
azaldığı dikkat çekmektedir. Bu sonuç, ekonomik okuryazarlığın beklenti oluşumunda rol
oynayabileceğine işaret etmektedir.